|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
szał głos chłopca, więc anioł Boga zawołał z Nieba na Hagarę oraz do niej powie- dział: Co ci, Hagaro? Nie obawiaj się, bo Bóg usłyszał głos chłopca, tam gdzie jest. 18 Wstań, podnieś chłopca oraz ujmij go twoją ręką, gdyż uczynię z niego wielki naród. 19 Bóg także otworzył jej oczy, zatem ujrzała studnię wody; zatem poszła, napełniła bukłak wodą i napoiła chłopca. 20 A Bóg był z chłopcem; więc podrósł, zamieszkał na pustyni i stał się strzelcem - łucznikiem. 21 Osiadł na pustyni Paran *, a jego matka wzięła mu żonę z ziemi Micraim. 22 Owego czasu także się stało, że Abimelech powiedział do Abrahama wobec Picho- la - dowódcy swoich wojsk, jak następuje: Bóg z tobą we wszystkim, co czynisz. 23 Dlatego przysięgnij mi tutaj na Boga, że nie sprzeniewierzysz się ani mnie, ani moje- mu synowi, ani mojemu wnukowi. Według łaski, którą ci wyświadczyłem - wyświad- czysz także mnie oraz ziemi, w której gościłeś. 24 Zaś Abraham powiedział: Przysię- gnę. 25 Ale Abraham przymawiał Abimelechowi odnośnie studni z wodą, którą słudzy Abilemecha zawładnęli przemocą. 26 Więc Abimelech powiedział: Nie wiem, kto to uczynił, bo ani ty mi o tym nie mówiłeś, ani ja o tym nie słyszałem, z wyjątkiem dzi- siejszego dnia. 27 A Abraham wziął trzody, rogaciznę oraz dał je Abimelechowi; i obaj zawarli przymierze. 28 Zaś Abraham postawił oddzielnie od trzody siedem jagniąt. 29 A Abimelech powiedział do Abrahama: Na co te siedem jagniąt, które oddzielnie posta- wiłeś? 30 Więc powiedział: Przyjmiesz z mojej ręki te siedmioro jagniąt, aby to było mi świadectwem, że wykopałem tą studnię. 31 Dlatego to miejsce nazwano Beer-Szeba, gdyż obaj tam przysięgli. 32 Zawarli także przymierze w Beer-Szeba. Potem powstał Abimelech oraz dowódca jego wojsk Pichol i wrócili do ziemi Pelisztinów. 33 A Abra- S ham zasadził w Beer-Szeba tamaryszkę * oraz tam wzywał Imienia WIEKUISTE- GO, Przedwiecznego Boga. 34 I Abraham przebywał w ziemi Pelisztinów przez długie czasy. *21,3 spolszczone: Izaak; co znaczy: Ten, co się śmieje, bawi *21,8 według jednych z końcem drugiego, a według innych - z końcem trzeciego roku życia *21,21 po zachodniej stronie Edomu *21,33 wyraz pierwiastkowo egipski; inni: święty gaj 22. Po tych wypadkach stało się, że Bóg doświadczył Abrahama, mówiąc do nie- go: Abrahamie; a on rzekł: Oto jestem. 2 Więc powiedział: Wez twego syna, twojego jedynaka, którego miłujesz - Ic'haka, idz do ziemi Moria oraz na jednej z gór, którą ci 3 wskażę, złóż go tam jako całopalenie. Hebrajczyków 11,17 Więc Abraham wstał rano, osiodłał swojego osła, zabrał ze sobą dwoje sług i swojego syna Ic'haka, narą- bał drzewa do całopalenia, podniósł się oraz poszedł na miejsce, o którym powiedział mu Bóg. 4 Trzeciego dnia Abraham podniósł swoje oczy oraz ujrzał z daleka to miej- sce. 5 Zatem Abraham powiedział do swoich sług: Wy tu zostańcie przy ośle, a ja i chłopiec pójdziemy do tego miejsca, pokłonimy się oraz do was wrócimy. 6 Abraham wziął także drzewo na całopalenie i włożył je na swojego syna Ic'haka. Wziął też w swoją rękę ogień, nóż i obaj poszli razem. 7 Zaś Ic'hak powiedział do swojego ojca Abrahama, mówiąc: Mój ojcze. Więc rzekł: Oto jestem, mój synu. Powiedział także: Oto ogień i drzewo, a gdzie jagnię na całopalenie? 8 A Abraham powiedział: Bóg upatrzy sobie jagnię na całopalenie, mój synu. I obaj szli razem. 9 Potem przybyli do miejsca o którym mówił mu Bóg; a Abraham zbudował tam ofiarnicę, ułożył drzewo, związał swojego syna Ic'haka oraz położył go na ofiarnicę, ponad drzewem. Jakóba 10 2,21 Abraham wyciągnął także swoją rękę oraz wziął nóż, by zarżnąć swojego syna. 11 Ale anioł WIEKUISTEGO zawołał z Nieba i powiedział: Abrahamie, Abraha- mie! A on rzekł: Oto jestem. 12 Więc powiedział: Nie wyciągaj twojej ręki na chłopca oraz nic mu nie rób; gdyż teraz wiem, że jesteś bogobojnym i z Mojego powodu nie oszczędzałeś twego syna, twojego jedynaka. 13 Zaś Abraham podniósł swoje oczy i spojrzał; a oto jakiś S baran, co był w gęstwinie *, uwiązł swoimi rogami. Więc Abra- ham poszedł, wziął barana oraz złożył go na całopalenie, zamiast swojego syna. 14 Abraham nazwał też imię owego miejsca: WIEKUISTY Ukazuje *; stąd mówią po dzień dzisiejszy: Na górze WIEKUISTEGO będzie ukazane. 15 A anioł WIEKUISTE- GO po raz drugi zawołał z Nieba na Abrahama. 16 I powiedział: Przysięgam na Siebie - powiada WIEKUISTY; ponieważ to uczyniłeś i nie oszczędzałeś twego syna, twoje- go jedynaka, Hebrajczyków 6,13 17 że pobłogosławię cię i rozmnożę twoje potomstwo jak gwiazdy nieba, jak piasek, co jest na brzegu morza; także twój ród zdobędzie bra- my twoich wrogów. 18 W twym potomstwie będą błogosławione * wszystkie narody ziemi, w nagrodę za to, że usłuchałeś Mojego głosu. Galacjan 3,8 19 Potem Abraham wrócił do swoich sług, więc powstali i razem poszli do Beer-Szeby. 20 * A po tych wy- padkach stało się, że doniesiono Abrahamowi, co następuje: Otóż i Milka urodziła sy- nów twojemu bratu Nachorowi: 21 Uca - jego pierworodnego; jego brata Buza, Kemu- ela - ojca Aramu, 22 Keseda, Chazoa, Pildosza, Idlafa i Betuela. 23 A Betuel spłodził Ribkę *. Tych ośmiu Milka urodziła Nachorowi, bratu Abrahama. 24 A jego nałożnica, imieniem Reuma urodziła: Tebacha, Gachama, Tachasza i Maacha. *22,13 BG w cierniu *22,14 także: ogląda; doświadcza; wie *22,18 S także: chwalić, sławić; wielbić Boga *22,20 Celem podanego tu rodowodu jest wykazanie pokrewieństwa Abrahama z Ribką (z gr. Rebeką) *22,23 ew. Riwkę; S z gr. Rebekę 23. A Sara żyła sto dwadzieścia siedem lat, to lata życia Sary. 2 I Sara umarła w Kirjat-Arba *, to jest w Hebronie, w ziemi Kanaan. Więc Abraham przybył, by ubole- wać nad Sarą i aby ją opłakiwać. 3 Potem Abraham powstał sprzed oblicza swej zmarłej i powiedział do synów Cheta, jak następuje: 4 Jestem u was pielgrzymem i osiedleńcem; dajcie mi pośród was grób dziedziczny, bym sprzed mojego oblicza po- chował moją zmarłą. 5 Zatem synowie Cheta odpowiedzieli Abrahamowi, mówiąc mu: 6 Słuchaj nas, nasz panie; ty jesteś pośród nas księciem Boga; pochowaj twoją zmar- łą w najprzedniejszym z naszych grobów; nikt ci z nas nie wzbrania swojego grobu, byś nie pochował twojej zmarłej. 7 A Abraham wstał oraz pokłonił się ludowi tego kra- ju, synom Cheta. 8 I mówił z nimi jak następuje: Jeśli jest waszą wolą, by sprzed mo- [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Podobne
|