|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Teraz pierwsze dwa wiersze kwatrjenu stają się całkiem jasne. Słowa dziura" użyte na określenie balonu, są figurą tzw. pars pro toto". Owa dziu ra" była częścią składową balonu, który przez ten szeroki dolny otwór otrzy mywał ogrzane powietrze, produkowane przez ogień, palony w koszu, w któ rym siedzieli obserwatorzy. Następne zdarzenie, opisane w drugiej części kwatrjenu, jest wynikiem pierwszego. Zdobycz tej kampanji, zagarnięta została układem w Tolentino (19. I I . 1797). Były to posiadłości papieskie w północnych Włoszech, Ferrara, Bolonja i Rawenna, które wtedy leżały między Awinionem i państwem kościel- nem, dwoma podstawami (skały) papiestwa. Obie te skały" utraciło papiestwo. Słowo ,joć', skała jest tu aluzją do op ok i piotrowej i papieża, który był opoką chrześcijaństwa. Najciekawszym jednak jest czwarty wiersz kwatrjenu. Papieżem był wtedy Pius VI-ty. Był on pierwszym papieżem, który od czasu opublikowania centuryi rniał szósty kolejny numer. Od niego zaczyna się utrata powagi papiestwa i mieszanie się Napoleona do spraw kościelnych, o czem jeszcze pózniej będziemy mówić. Kwatrjen ten jest naprawdę frapujący. Podaje tu Nostradamus nazwisko wynalazcy balonu i liczbę kolejną imienia ówczesnego Papieża. Widać rów nież, że w proroczem swem jasnowidzeniu oglądał bitwę pod Fleurus i rolę, jaką balon Montgolfierów w niej odegrał! Następna zwrotka (I, 60) mówi nam o miejscu urodzenia Napoleona, że będzie ono leżało blisko Italji, że ten cesarz słono będzie Francję kosztował, a o ludziach, z którymi on będzie współpracował, będzie można powiedzieć, że są mniej książętami a więcej rzeznikami (boucher). Faktycznie, Napoleon uro dził się w Ajaccio na Korsyce, która, choć należała do Francji, jednak leży bliżej półwyspu apenińskiego, jak Francji. Został cesarzem, ale cesarstwo to Francja opłaciła rzekami krwi najlepszych swych synów. Współpracownicy Napolena to nie stara szlachta rodowa (prince) czy książęta krwi, ale ludzie nowi i przedewszystkiem ludzie miecza i wojny. Stąd określenie ich jako rzez- ników, tj . takich, dla których mordowanie ludzi w bitwach było codziennym chlebem i których działalność u boku Napoleona kosztowała Europę tysiące trupów. Dalsze dwie zwrotki (I, 76 i IV, 82) podają w ciemnej sybillińskiej formie nazwisko Napoleona. Wykażą one również, jak chętnie posługiwał się Nostra damus zawiłemi metaforami, by ukryć i zaszyfrować właściwy sens przepo wiedni. Zwrotka I, 76 powiada nam, że z dzikiego imienia (nom farouche) wyj dzie nowe imię i to takie, jakie mają trzy siostry losu. Człowiek o tern imieniu pózniej (Puis) poprowadzi (duira) słowem i czynem wielki naród i narobi, jak nikt inny (que nul autre) krzyku, uzyskując sławę. Same tajemnice w dwóch pierwszych wierszach? Poszukamy tedy, co to za dzikie zwierzę, którego imię ma być podobne do imienia cesarza. Nostra damus znał dobrze dawne księgi żydowskie a imię tej bestji dzikiej znajdujemy w Apokalipsie św. Jana. Jest to wymieniony w księdze IX, wiersz 11 anio! " ) Encyklopedja Napoleona Tow. W. W. Tom I I , str. 646. 38 przepaści, którego imię po hebrajsku Abaddon a w greckim imię ma Apollyon".') Ciekawem jest, że na cokole kolumny Wielkiej Armji na placu Vendóme w Pa ryżu, kolumny okrytej branżami armat, zdobytych w r. 1805, znajduje się napis NEAPOLIO IMP. AUG. itd." Wiadomo dalej, że przeciwnicy Napoleona przy równywali go właśnie do tego anioła przepaści z apokalipsy a przed tern imie niem kładli korsykańskie słówko ne", oznaczające potwierdzenie tak", zaiste". Słowo Apolyon oznacza według rdzenia greckiego Apollymi (niszczyć, burzyć) niszczyciela, burzyciela, zatem całe zestawienie brzmiałoby ne- apolyon" i oddaje dzwiękowo całkiem dobrze imię cesarza. Siostry losu to trzy greckie Parki: Kloto, Lachesis i Atropos. Słowo Parki pochodzi od łać. par cer e, co znaczy oszczędzać i jest antytezą greckiego apollymi. Jako odwrotność daje więc również imię Napoleona. Wiersz trzeci tego kwatrjenu zanacza wyraznie, że Napoleon nie odrazu urodzi się cesarzem, ale dopiero póz ni e j zostanie wodzem Francuzów (grand peuple). I faktycznie mały Korsykańczyk ostrzem swej szpady i swego genjusza wojennego uzyskał cesarską koronę; że cała jego działalność, naro biła w świecie wrzawy (bruit), wiemy aż nadto dobrze. Następną zwrotkę (IV, 82) zacytowałem dlatego, że jest ona częściowem uzupełnieniem poprzednio omawianej. A m a s oznacza grupę, gromadę ludzi (wojsko). Es c l a v oni e jest równoznaczne ze Sławonią (prowincją daw [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Podobne
|