[ Pobierz całość w formacie PDF ]
czasie sześciu godzin badano stę\enie glukozy w jej krwi. Zauwa\, \e po trzech godzinach stę\enie to osiąga wartość o wiele ni\szą (linia przerywana) ni\ na krzywej reprezentującej normalną reakcję organizmu - mamy tu obraz tego, co dzieje się w czasie napadu hipoglikemiczne-go. U niektórych osób napad taki pojawia się po posiłku zło\onym przede wszystkim z węglowodanów, zwykle w kilka godzin po jego spo\yciu. Aby usunąć jego skutki, chorzy zazwyczaj zjadają niewielką przekąskę, jak cukierek lub kawałek pieczywa, czy na przykład wypijaj ą osłodzoną kawę lub herbatę. Tymczasem nale\y pamiętać, \e niedocukrzenie krwi w trzy czy cztery godziny po posiłku nie jest zjawiskiem normalnym; będziemy ten temat omawiać bardziej szczegółowo w rozdziale następnym. Powróćmy jednak do ryć. 4.4. Po zaledwie trzech miesiącach stosowania diety niskowęglowodanowej pacjentka przestała miewać napady hipoglikemiczne. Na ryć. 4.4 krzywą tolerancji glukozy u chorej, u której ograniczono ilość spo\ywanych węglowodanów, reprezentuje linia ciągła. Odmiennie ni\ przed leczeniem, po trzech godzinach od posiłku nie widać objawów niedocukrzenia. 60 Po ograniczeniu spo\ycia węglowodanów wydzielanie insuliny wraca do normy, a po posiłku cukier jest usuwany z krwi stopniowo. Pamiętaj, \e w Stanach Zjednoczonych większości hipoglike-mików mówi się, \e powinni jeść więcej cukru, a nie ograniczać go. Staraliśmy się dowieść, \e takie postępowanie prowadzi jedynie do nasilenia problemu. Dlatego kiedy następnym razem lekarz powie ci, abyś na napad hipoglikemiczny reagował zwiększając ilość spo\ywanych węglowodanów, poproś go, by pokazał ci krzywe tolerancji chorych, których wyleczono dietą bogatą w cukrowce. 61 Test na stę\enie cukru we krwi na czczo Test na poziom cukru we krwi na czczo nale\y do najbardziej popularnych testów w trakcie badań lekarskich. Jest on prostszy ni\ określanie krzywej cukrowej, poniewa\ do jego przeprowadzenia potrzeba tylko jednej próbki krwi. Nie przedstawia wprawdzie zmian w czasie i naszym zdaniem wnosi znacznie mniej informacji ni\ krzywa tolerancji glukozy, daje jednak pewien obraz procesów regulacji poziomu cukru we krwi osoby badanej. Test ten określa stę\enie cukru we krwi badanego, który nie jadł przez pewien określony czas, zwykle przez noc, i jest na czczo. Osoby zdrowe mają na czczo dość niski poziom glukozy (70-90). Oczywiście wielkość ta mo\e się wahać, kiedy jednak przekracza 100, bez wątpienia oznacza to, \e coś jest nie tak. Problem, z wysokim stę\eniem cukru Dlaczego wysoki poziom cukru we krwi wywiera na nasz organizm tak bardzo negatywny wpływ? Odpowiedz na to pytanie le\y w chemicznych i biochemicznych reakcjach glukozy oraz współzale\nościach między nią a białkami i tłuszczami. Białka są cząsteczkami uczestniczącymi w znacznej części reakcji chemicznych związanych z funkcjonowaniem naszego organizmu. W grupie najwa\niejszych białek wymienić nale\y enzymy. Są to białka, które katalizują, czyli inaczej mówiąc przyspieszają, reakcje biochemiczne. Bez nich reakcje chemiczne zachodziłyby w organizmach zwierzęcych (ale tak\e i w innych formach \ycia) zbyt wolno, by mogły być przydatne do utrzymania ich przy \yciu. Jeden z podstawowych problemów związanych z nadmiarem glukozy we krwi i w tkankach polega na tym, \e mo\e ona wchodzić w reakcje chemiczne z białkami i niszczyć te ich właściwości, które decydują o ich funkcjonowaniu. Reakcje z glukozą -zwane reakcjami glikacji - zachodzą bez udziału enzymów. Jedyny warunek niezbędny do ich spełnienia to wzajemne zderzenie cząsteczek i wystarczająca ilość energii, by zaszła reakcja wywołana tą kolizją. (Mamy tu do czynienia równie\ z innymi wymaganiami, wynikającymi z zasad chemii organicznej, które jednak do tych wyjaśnień nie wnoszą nic nowego). Tu równie\, jak we wszystkich reakcjach nieenzymatycznych, im wy\sze stę\enie reagentów, tym szybciej zachodzi reakcja. Ponadto same reakcje częściej zachodzą przy du\ych stę\eniach. Zatem wysoki poziom cukru we krwi prowokuje większą liczbę szkodliwych reakcji glikacji. Cukry, które działają w ten sposób, a więc na przykład glukoza, nazywamy cukrami redukującymi. Mogą te\ one reagować z tłuszczowcami (tłuszczami), które wchodzą w skład błon komórkowych. Im wy\sze stę\enie cukrów redukujących we krwi i w tkankach, tym większe ryzyko, \e dojdzie do groznych w skutkach reakcji między nimi i białkami oraz tłuszczami. W rezultacie takich destrukcyjnych przemian mo\e dojść nawet do całkowitego zniszczenia funkcji komórkowych. Dlatego te\ utrzymywanie stę\enia cukrów we krwi na stosunkowo niskim poziomie przez całe \ycie jest niezwykle istotne dla zdrowia. Jak widać z krzywych tolerancji glukozy, które zaprezentowaliśmy wcześniej, w tym, \e stę\enie cukru rośnie po przyjęciu dawki glukozy, nie ma nic złego. Jednak\e porcja ta powinna zostać usunięta z krwi w ciągu kilku godzin. Do utrzymania dobrego stanu zdrowia potrzebny jest właściwy metabolizm cukrów. Jeśli stale podjadasz słodycze, to poziom cukru w twojej krwi jest stale podniesiony. Do określenia, jak silne są reakcje glikacji w organizmie chorego na cukrzycę, lekarze stosują specjalny test. W czasie tego badania mierzy się ilość cukru związanego z hemoglobiną, czyli białkiem krwi, które rozprowadza tlen do tkanek. Im więcej cukru, tym powa\niejsza cukrzyca. W organizmie ssaków znajduje się wiele białek z przyłączonymi do nich cukrami - biorą one udział w normalnym jego funkcjonowaniu. Te kompleksy białko-wo-cukrowe powstają w sposób planowy, z u\yciem maszynerii komórkowej, natomiast chaotyczna reakcja białek z glukozą ma 63 62 przebieg niekontrolowany i nie jest organizmowi potrzebna. Reakcje glikacji są szkodliwe, poniewa\ mogą upośledzić prawidłowe działanie białek i enzymów. Jeśli tak wa\ne jest, aby przez całe \ycie poziom cukru we krwi pozostawał na odpowiednio niskim poziomie, to w jaki sposób tego dokonać? Choć odpowiedz jest niezwykle prosta, wcią\ jeszcze dominuje silna niechęć do przyjęcia jej do wiadomości. JEDZ MNIEJ WGLOWODAN�W Jeśli badania wykazały u ciebie podwy\szony poziom cukru we krwi, jedz mniej węglowodanów. To a\ tak proste. Cukrzykom przepisuje się leki na obni\enie poziomu cukru, a koncerny farmaceutyczne ponoszą du\e nakłady na ich reklamowanie. Chorym mówi się, \e powinni zacząć leczenie od zmniejszenia spo\ycia tłuszczów; o węglowodanach się wspomina, ale zwykle nie zaleca większych ograniczeń. Cukrzyca typu II jest chorobą wynikającą z nadmiaru węglowodanów. Człowiek, który przez większą część swej ewolucji był myśliwym i zbieraczem, nie przystosował się do spo\ywania du\ych ilości cukrowców, dlatego te\ jedząc ich du\o, przekracza naturalne mo\liwości organizmu do przetwarzania cukrów. Jak to się dzieje, \e lekarz stwierdza podwy\szony poziom cukrów we krwi i nie zaleca zmniejszenia ich spo\ycia? Jest to tyle\ niedorzeczne, co grozne. Nie daj się omamić tym, którzy twierdzą, \e zmniejszenie ilości zjadanych węglowodanów nie wpływa korzystnie na stan zdrowia cukrzyka. Niemal ka\dy nadmiar prowadzi w końcu do jakichś szkodliwych zmian. Po pewnym czasie ramię miotacza baseballowego nie jest w stanie sprostać du\ym obcią\eniom, dlatego te\ miotaczy zmienia się co trzy, cztery rozgrywki. Jeśli namiętnie pijasz d\in, to po kilku latach twoja wątroba nie mo\e ju\ metabolizo- 64 wać alkoholu. Jeśli palisz zbyt wiele, to w którymś momencie twoje płuca i tkanki tracą zdolność usuwania toksycznych substancji odpadowych. [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Podobne
|