Christian Allan B. Ĺťycie bez pieczywa

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

czasie sześciu godzin badano stę\enie glukozy w jej krwi. Zauwa\, \e po
trzech godzinach stę\enie to osiąga wartość o wiele ni\szą (linia przerywana)
ni\ na krzywej reprezentującej normalną reakcję organizmu - mamy tu obraz
tego, co dzieje się w czasie napadu hipoglikemiczne-go. U niektórych osób
napad taki pojawia się po posiłku zło\onym przede wszystkim z
węglowodanów, zwykle w kilka godzin po jego spo\yciu. Aby usunąć jego
skutki, chorzy zazwyczaj zjadają niewielką przekąskę, jak cukierek lub
kawałek pieczywa, czy na przykład wypijaj ą osłodzoną kawę lub herbatę.
Tymczasem nale\y pamiętać, \e niedocukrzenie krwi w trzy czy cztery
godziny po posiłku nie jest zjawiskiem normalnym; będziemy ten temat
omawiać bardziej szczegółowo w rozdziale następnym.
Powróćmy jednak do ryć. 4.4. Po zaledwie trzech miesiącach stosowania
diety niskowęglowodanowej pacjentka przestała miewać napady
hipoglikemiczne. Na ryć. 4.4 krzywą tolerancji glukozy u chorej, u której
ograniczono ilość spo\ywanych węglowodanów, reprezentuje linia ciągła.
Odmiennie ni\ przed leczeniem, po trzech godzinach od posiłku nie widać
objawów niedocukrzenia.
60
Po ograniczeniu spo\ycia węglowodanów wydzielanie insuliny wraca do
normy, a po posiłku cukier jest usuwany z krwi stopniowo. Pamiętaj, \e w
Stanach Zjednoczonych większości hipoglike-mików mówi się, \e powinni jeść
więcej cukru, a nie ograniczać go. Staraliśmy się dowieść, \e takie
postępowanie prowadzi jedynie do nasilenia problemu. Dlatego kiedy
następnym razem lekarz powie ci, abyś na napad hipoglikemiczny reagował
zwiększając ilość spo\ywanych węglowodanów, poproś go, by pokazał ci
krzywe tolerancji chorych, których wyleczono dietą bogatą w cukrowce.
61
Test na stę\enie cukru we krwi na czczo
Test na poziom cukru we krwi na czczo nale\y do najbardziej popularnych
testów w trakcie badań lekarskich. Jest on prostszy ni\ określanie krzywej
cukrowej, poniewa\ do jego przeprowadzenia potrzeba tylko jednej próbki
krwi. Nie przedstawia wprawdzie zmian w czasie i naszym zdaniem wnosi
znacznie mniej informacji ni\ krzywa tolerancji glukozy, daje jednak pewien
obraz procesów regulacji poziomu cukru we krwi osoby badanej.
Test ten określa stę\enie cukru we krwi badanego, który nie jadł przez
pewien określony czas, zwykle przez noc, i jest na czczo. Osoby zdrowe mają
na czczo dość niski poziom glukozy (70-90). Oczywiście wielkość ta mo\e się
wahać, kiedy jednak przekracza 100, bez wątpienia oznacza to, \e coś jest
nie tak.
Problem, z wysokim stę\eniem cukru
Dlaczego wysoki poziom cukru we krwi wywiera na nasz organizm tak bardzo
negatywny wpływ? Odpowiedz na to pytanie le\y w chemicznych i
biochemicznych reakcjach glukozy oraz współzale\nościach między nią a
białkami i tłuszczami.
Białka są cząsteczkami uczestniczącymi w znacznej części reakcji
chemicznych związanych z funkcjonowaniem naszego organizmu. W grupie
najwa\niejszych białek wymienić nale\y enzymy. Są to białka, które
katalizują, czyli inaczej mówiąc przyspieszają, reakcje biochemiczne. Bez nich
reakcje chemiczne zachodziłyby w organizmach zwierzęcych (ale tak\e i w
innych formach \ycia) zbyt wolno, by mogły być przydatne do utrzymania ich
przy \yciu.
Jeden z podstawowych problemów związanych z nadmiarem glukozy we krwi
i w tkankach polega na tym, \e mo\e ona wchodzić w reakcje chemiczne z
białkami i niszczyć te ich właściwości, które decydują o ich funkcjonowaniu.
Reakcje z glukozą -zwane reakcjami glikacji - zachodzą bez udziału
enzymów. Jedyny warunek niezbędny do ich spełnienia to wzajemne
zderzenie cząsteczek i wystarczająca ilość energii, by zaszła reakcja
wywołana tą kolizją. (Mamy tu do czynienia równie\ z innymi wymaganiami,
wynikającymi z zasad chemii organicznej, które jednak do tych wyjaśnień nie
wnoszą nic nowego).
Tu równie\, jak we wszystkich reakcjach nieenzymatycznych, im wy\sze
stę\enie reagentów, tym szybciej zachodzi reakcja. Ponadto same reakcje
częściej zachodzą przy du\ych stę\eniach. Zatem wysoki poziom cukru we
krwi prowokuje większą liczbę szkodliwych reakcji glikacji.
Cukry, które działają w ten sposób, a więc na przykład glukoza, nazywamy
cukrami redukującymi. Mogą te\ one reagować z tłuszczowcami (tłuszczami),
które wchodzą w skład błon komórkowych. Im wy\sze stę\enie cukrów
redukujących we krwi i w tkankach, tym większe ryzyko, \e dojdzie do
groznych w skutkach reakcji między nimi i białkami oraz tłuszczami. W
rezultacie takich destrukcyjnych przemian mo\e dojść nawet do całkowitego
zniszczenia funkcji komórkowych. Dlatego te\ utrzymywanie stę\enia cukrów
we krwi na stosunkowo niskim poziomie przez całe \ycie jest niezwykle
istotne dla zdrowia. Jak widać z krzywych tolerancji glukozy, które
zaprezentowaliśmy wcześniej, w tym, \e stę\enie cukru rośnie po przyjęciu
dawki glukozy, nie ma nic złego. Jednak\e porcja ta powinna zostać usunięta
z krwi w ciągu kilku godzin. Do utrzymania dobrego stanu zdrowia potrzebny
jest właściwy metabolizm cukrów. Jeśli stale podjadasz słodycze, to poziom
cukru w twojej krwi jest stale podniesiony.
Do określenia, jak silne są reakcje glikacji w organizmie chorego na cukrzycę,
lekarze stosują specjalny test. W czasie tego badania mierzy się ilość cukru
związanego z hemoglobiną, czyli białkiem krwi, które rozprowadza tlen do
tkanek. Im więcej cukru, tym powa\niejsza cukrzyca. W organizmie ssaków
znajduje się wiele białek z przyłączonymi do nich cukrami - biorą one udział
w normalnym jego funkcjonowaniu. Te kompleksy białko-wo-cukrowe
powstają w sposób planowy, z u\yciem maszynerii komórkowej, natomiast
chaotyczna reakcja białek z glukozą ma
63
62
przebieg niekontrolowany i nie jest organizmowi potrzebna. Reakcje glikacji
są szkodliwe, poniewa\ mogą upośledzić prawidłowe działanie białek i
enzymów.
Jeśli tak wa\ne jest, aby przez całe \ycie poziom cukru we krwi pozostawał
na odpowiednio niskim poziomie, to w jaki sposób tego dokonać? Choć
odpowiedz jest niezwykle prosta, wcią\ jeszcze dominuje silna niechęć do
przyjęcia jej do wiadomości.
JEDZ MNIEJ WGLOWODAN�W
Jeśli badania wykazały u ciebie podwy\szony poziom cukru we krwi, jedz
mniej węglowodanów. To a\ tak proste. Cukrzykom przepisuje się leki na
obni\enie poziomu cukru, a koncerny farmaceutyczne ponoszą du\e nakłady
na ich reklamowanie. Chorym mówi się, \e powinni zacząć leczenie od
zmniejszenia spo\ycia tłuszczów; o węglowodanach się wspomina, ale zwykle
nie zaleca większych ograniczeń.
Cukrzyca typu II jest chorobą wynikającą z nadmiaru węglowodanów.
Człowiek, który przez większą część swej ewolucji był myśliwym i zbieraczem,
nie przystosował się do spo\ywania du\ych ilości cukrowców, dlatego te\
jedząc ich du\o, przekracza naturalne mo\liwości organizmu do
przetwarzania cukrów. Jak to się dzieje, \e lekarz stwierdza podwy\szony
poziom cukrów we krwi i nie zaleca zmniejszenia ich spo\ycia? Jest to tyle\
niedorzeczne, co grozne. Nie daj się omamić tym, którzy twierdzą, \e
zmniejszenie ilości zjadanych węglowodanów nie wpływa korzystnie na stan
zdrowia cukrzyka.
Niemal ka\dy nadmiar prowadzi w końcu do jakichś szkodliwych zmian. Po
pewnym czasie ramię miotacza baseballowego nie jest w stanie sprostać
du\ym obcią\eniom, dlatego te\ miotaczy zmienia się co trzy, cztery
rozgrywki. Jeśli namiętnie pijasz d\in, to po kilku latach twoja wątroba nie
mo\e ju\ metabolizo-
64
wać alkoholu. Jeśli palisz zbyt wiele, to w którymś momencie twoje płuca i
tkanki tracą zdolność usuwania toksycznych substancji odpadowych. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne