|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
skroni laurem na rzymskim Kapitolu. W czasach Benedykta XII papieska tiarę ozdobiono potrójnym diademem (poprzednio było ich tylko dwa). Papież zmarł w Awinionie i tam został pochowany. 196. KLEMENS VI 1342-1352. Piotr Roger de Beaufort. Urodził się na zamku Maumont (koło Limoges, Francja), w rodzinie szlacheckiej. Wstąpił do zakonu benedyktynów. Dostąpił godności arcybiskupa Rouen, a następnie kardynała kościoła Nereusza i Acillesa. Wszechstronnie wykształcony, był znany z ogłady i zdolności dyplomatycznych. Po śmierci Ludwika Bawarskiego uznał wybór Karola IV na króla Niemiec. W 1347 roku Klemens VI zakupił dotychczas dzierżawiony Awinion wraz z posiadłościami od właścicielki Joanny I, hrabiny Prowansji i Neapolu, za sumę 80000 złotych florenów i jednocześnie zapewnił młodej księżniczce drogę do królewskiej korony neapolitańskiej. W ten sposób papież zamierzał zapewnić południową granicę Państwa Kościelnego. Gorączka, która objęła wiele miast Italii, domagających się niepodległości i ustroju republikańskiego, dotknęła również papieski Rzym. W 1342 roku nowo obranego papieża Klemensa VI witał w Awinionie w imieniu miasta Rzymu młody Cola di Rienzi, syn oberżysty, utalentowany mówca. Papież mianował go wówczas notariuszem kamery miejskiej. W trzy lata pózniej di Rienzi stał się przywódcą rzymskiego powstania ludowego i marzył o przywróceniu Rzymowi dawnej świetności. Jego niczym niepohamowane ambicje wywołały niezadowolenie ludu, który zmusił swego trybuna do ucieczki z miasta. Klemens VI, który rozporządzał dużymi dochodami, okazał się hojnym mecenasem artystów i pisarzy. W Awinionie zapanował świeży powiew rodzącego się Renesansu. Papież obdarzył Petrarkę dochodami kanonikatu z Pizy i powierzył mu zadanie zbierania dzieł klasyków dla papieskiej biblioteki. Dzięki hojności papieskiej rozwinęła się twórczość wybitnego malarza ze szkoły sieneńskiej, Simone Martini (1284-1344), prekursora Odrodzenia. W Rzymie Klemens VI powołał do życia studia języków klasycznych: greki i cycerońskiej łaciny. W Awinionie zwołał komisję uczonych astronomów, którzy mieli przeprowadzić korektę obowiązującego kalendarza juliańskiego, wprowadzonego w 46 roku p.n.e. przez Juliusza Cezara. Zabiegom papieża o przekształcenie Awinionu w stolicę kultury, sztuki i nauki przeszkodziła zawleczona ze wschodu czarna śmierć , dżuma, która w połowie XIV wieku zebrała przerazliwe żniwo. Na skutek zarazy i spowodowanego przez nią głodu wyginęła trzecia część mieszkańców Europy. Czarna śmierć nie ominęła Awinionu. Papież i kuria zamknęli się szczelnie w pałacu. Jednym ze skutków zarazy było nasilenie się ruchów religijnych o podłożu mistyczno-fanatycznym. Jedni nawoływali do pogromów ludności żydowskiej, którą oskarżano o spowodowanie epidemii. Inni, tak zwani biczownicy, uprawiali publiczną pokutę w postaci pielgrzymek i procesji półnagich, biczujących się wzajemnie pątników. Bulle Klemensa VI ostro potępiły obie praktyki i nakazały duchownym otoczyć opieką %7łydów. Nie wszędzie jednak znalazły one posłuch u dostojników kościelnych. W 1350 roku w Awinionie obchodzono uroczysty jubileusz narodzin Chrystusa. 197. INNOCENTY VI 1352-1362. Stefan Aubert urodził się w Mont koło Limoges. Był nauczycielem prawa w Tuluzie, a następnie biskupem Noyon i Clermont. Mianowano go kardynałem biskupem Ostii i administratorem diecezji awiniońskiej. Usiłował bezskutecznie przeprowadzić kilka reform wśród najbliższych dostojników kurii rzymskiej, której tryb życia przypominał raczej jeden z królewskich dworów aniżeli stolicę chrześcijaństwa. Francja była wówczas rozdarta nieustannymi walkami z Anglią (tzw. wojna stuletnia); interwencje 66 papieskie poza krótkimi rozejmami, nie odniosły większych skutków Trudności wewnętrzne przeżywa również Rzesza Niemiecka. W Rzymie panował chaos. Wszystko skłaniało papieża [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Podobne
|